• V.a. € 75,00 gratis verzending

  • Sinds 1955 dé specialist in kwaliteitsvlees

  • V.a. € 75,00 gratis verzending

  • Marcel Maassen

    Een wandelende, schrijvende, kletsende Wikipedia over alles wat met barbecueën te maken heeft.

    De vraag hoeveel vlees je nodig hebt per persoon bij een barbecue heb ik al vaak moeten beantwoorden. Maar dat lukt nooit zonder deze wedervraag te stellen: wat gaat er verder nog op het rooster? Voor een vegetarische of vegan barbecue heb je precies nul gram vlees nodig natuurlijk. En is dat de moeite waard, barbecueën zonder vlees? Ja, zeker wel.

    Inhoudsopgave

      De vraag hoeveel vlees je nodig hebt per persoon bij een barbecue heb ik al vaak moeten beantwoorden. Maar dat lukt nooit zonder deze wedervraag te stellen: wat gaat er verder nog op het rooster? Voor een vegetarische of vegan barbecue heb je precies nul gram vlees nodig natuurlijk. En is dat de moeite waard, barbecueën zonder vlees? Ja, zeker wel. Voor wie bijvoorbeeld nog nooit een mooi gegrilde en gekruide bloemkoolsteak heeft gegeten of gerookte watermeloen van de BBQ, valt er nog heel wat te ontdekken. En heb je de plantaardige producten van The Meatlovers wel eens geprobeerd? Die zijn bijzonder sappig en smakelijk, zonder een grammetje vlees.

      Groenten op de BBQ is ook lekker

      Een BBQ die vrijwel uitsluitend uit vleesbereidingen bestaat, ik kan het me bijna niet meer voorstellen. Net zo onwerkelijk als de herinnering aan een vergadering op kantoor waarbij je in een hok van drie bij drie met z’n allen gezellig zat te paffen. Bij elk barbecue-etentje mik ik ook flink wat groenten op de gril.
      Niet uit schuldgevoel of omdat ik me zorgen maak over een gebrek aan vitaminen, maar omdat het gewoon geweldig lekker is. Spitskool van de BBQ, ken je dat? Doormidden snijden, even de binnenkanten aangrillen en daarna de helften op hun rug leggen en rijkelijk besprenkelen met olijfolie, peper en zout en laten garen. Fantastisch. Baby Romain sla, ook zo superlekker. En een hele bloemkool in z’n eigen vocht laten garen, dat moet je ook eens doen.

      Wagyu A5+

      Goed gaat altijd boven veel, wat mij betreft. Onlangs organiseerde ik een geweldig barbecue festijn: Kookeiland (de 2de editie). Met een club van dertig BBQ-fanaten (m/v) voeren we naar een eiland bij ons op de plas om een hele dag samen te koken. Eén van de hoogtepunten – er waren er vele - was een stukje Wagyu A5 BMS12 entrecote. Dat is de aller-aller-allerbeste kwaliteit Wagyu die er maar te krijgen valt. Vlees met zo waanzinnig veel vet-marmering dat het bijna geheel wit is. Dat intramusculaire vet geeft een smaak die werkelijk sensationeel is. Daar hangt natuurlijk ook een prijskaartje aan. Voor dat bedrag koop je ook bijna elf kilo USA Black Angus longhaas (die ook verschrikkelijk lekker is trouwens).

      Zulk vlees moet je natuurlijk eer aandoen. We grilden die entrecote voorzichtig boven binchotan houtskool en in plaats van het te zouten, legden we er een toefje superieure kaviaar op. Hoeveel heeft ieder van dat wagyu vlees geproefd? Een reepje slechts ter grootte van een vingerkootje. Wat zal het zijn geweest: 9 gram, zoiets? En toch was Kookeiland – dat weet ik zeker –alleen daarom al de moeite waard voor iedereen die erbij was.

      Barbecueën is traditioneel een vreetfestijn: beter dat er een berg eten overblijft dan dat ook maar één iemand graag nog een extra spiesje had gehad. Maar moet je de honger van alle gasten dan helemaal stillen met vlees en – vooruit – nog stokbrood met kruidenboter en een schaal couscous?

      Ongeveer 2 tot 3 biefstukken per persoon

      Volgens het Voedingscentrum zouden we maximaal 500 gram vlees per week moeten eten, waarvan ten hoogste 300 gram rood vlees. En met rood vlees bedoelen ze niet mooi rood van binnen, perfect medium rare gegaard. Rood is alle vlees van het rund, het varken of het lam. De vleeswaren die je op je boterham legt, zijn bij die 300 gram inbegrepen. Voor wie zich strikt wil houden aan de normen van het Voedingscentrum, is een barbecue vrijwel geheel uit den boze. Zo strikt ben ik zeker niet. Barbecueën met een groep fijne mensen is een feest en het kenmerk van een feest is nu eenmaal dat je geniet van dingen die je niet elke dag doet. Het draait allemaal om balans en daarom kan het niet elke dag feest zijn. Morgen doen we gewoon weer normaal.Ik telde nooit de grammen vlees die ik had ingekocht bij elkaar op om uit te rekenen hoeveel we per persoon zouden verorberen.

      Voor deze blog heb ik dat nu een paar keer wel gedaan en ik kom uit op 300 tot 400 gram per persoon (mits het vlees niet het veld moet ruimen voor vis, wat ook nogal eens gebeurt). Dat is waarschijnlijk minder dan bij het gemiddelde BBQ-partijtje in Nederland, maar het zijn nog altijd twee tot drie biefstukken de man. Die 300 tot 400 gram volstaat echt ruimschoots als je ook twee soorten groenten van de gril erbij serveert. Huzarensalade en andere zware maagvullers heb je er echt niet bij nodig. Na afloop is iedereen aangenaam verzadigd, maar niet zo propvol dat men geen pap meer kan zeggen en de broekriem op de vreetstand moet. En ik lig zelf nooit meer ’s nachts wakker na een BBQ omdat mijn maag die overdaad aan vlees gewoon niet verwerken kan.